МЕРЕКЕНІҢ ТАРИХЫ
Металлург күні алғаш рет 1957 жылы КСРО Жоғарғы Кеңесі Президиумының қаулысымен бекітілді. Бұл шешім металлургтердің Екінші дүниежүзілік соғыстағы Жеңіске және елді кейінгі индустрияландыруға қосқан өлшеусіз үлесі үшін алғыс ретінде қабылданған.
КСРО тарағаннан кейін Қазақстан бұл дәстүрді сақтап қалды. ҚР Президентінің 2003 жылғы 15 қарашадағы жарлығына сәйкес, Металлург күні жыл сайын шілденің үшінші жексенбісінде тойланады.
ҚАЗАҚСТАН ҮШІН МЕТАЛЛУРГИЯНЫҢ МАҢЫЗЫ
Металлургия — ел экономикасының негізгі тіректерінің бірі:
- Салада он мыңдаған маман еңбек етеді: болатшылар, құюшылар, домна пешінің операторлары, ұсталар, прокатшылар, кеншілер, инженерлер мен ғалымдар.
- Қазақстанда 228-ден астам металлургиялық кәсіпорын жұмыс істейді. 2023 жылы олардың өнім көлемі шамамен 8,2 трлн теңгеге жеткен.
- Еліміз бериллий, тантал, ниобий, титан сынды сирек және бағалы металдарды өндіруде әлемдік көшбасшылардың қатарында. Бұл элементтер авиация, электроника және қорғаныс өнеркәсібі үшін аса қажет.
- Металлургия жалпы өнеркәсіптік өндірістің 12 %-ын құрайды. Оның ішінде қара металлургия – 44 %, түсті металлургия – 55 % үлесті иеленіп отыр.
ЕЛДІҢ БАСТЫ МЕТАЛЛУРГИЯЛЫҚ ОРТАЛЫҚТАРЫ
Қазақстанның әрбір ірі өнеркәсіптік қаласының өз бейнесі мен бағыты бар:
- Теміртау – қара металлургияның жүрегі. Мұнда еліміздегі ең ірі болат комбинаты – Qarmet (бұрынғы ArcelorMittal) орналасқан.
- Павлодар – түсті металлургияның алдыңғы қатарында. Мұнда алюминий және глинозем өндірісі жақсы дамыған.
- Жезқазған мен Балқаш – мыс қорыту мен кен өндірудің ірі орталықтары. Бұл өңірлерде катодты мыс шығарылады.
- Өскемен – түсті және сирек кездесетін металдарды (мырыш, қорғасын, т.б.) өндіру мен өңдеудің басты орталығы.
- Ақсу ферроқорытпа зауыты (Kazchrome) – Азиядағы ең ірі феррохром өндірушілерінің бірі.